Çanakkale Muharebesinde Kayseri`li bir nefer topunun baþýna nöbete gelmiþ. Muharebenin þiddetli bir zamaný deðilmiþ, þurada bir abdest tazeleyim demiþ. Tüfeðini de topun üzerine býrakmýþ.
-Topum, tüfeðimin emaneti sana, diyerek ilerideki çukura gitmiþ. Bu sýrada komutan gelmiþ, bakmýþ ki topun baþýnda kimse yok, bir de nefer tüfeðini topun namlusuna asmýþ. Çok hiddetlenmiþ, þu tüfeðini alayým da hesabýný versin bakalým diye kýzýp köpürmüþ ama tüfeði de topun namlusundan bir türlü sökemiyormuþ. Komutan:
-Ulan uyanýk Kayseri`li bu tüfeðe ne yaptý da sökülmüyor böyle diye düþünürken Kayseri`li de çýkagelmiþ. Komutan açmýþ aðzýný yummuþ gözünü, demediðini býrakmamýþ.
-Þu tüfeði de nasýl yapýþtýrdýysan sök yerinden demiþ. Nefer:
-Yapýþtýrmadým komutaným demiþ. Topa yaklaþmýþ:
-Topum tüfeðimi geri ver demiþ ve komutanýn þaþkýn bakýþlarý arasýnda tüfeði almýþ. Komutanýn gözleri yaþarmýþ, askeri kucaklamýþ ve onunla helalleþip yanýndan ayrýlmýþ.
|
