Bir adam son günlerini yaþýyormuþ.
Uzuvlarý meleklerin huzuruna çýkmýþlar.Göz saygýyla ayaða kalkmýþ, kibarca söze baþlamýþ.
-Efendim... Sizden bir ricam var.Emekliye ayrýlmak istiyorum.Yetmiþ yýldýr görmekten yoruldum.
Sýrayla kulaklar,ayaklar söz alýp emekliliklerini istemiþ.Derken arkadan çok kýsýk bir ses duyulmuþ:
- Asýl emeklilik benim hakkým!Melekler öfkeyle baðýrmýþ.
- Ayaða kalkýp konuþsana saygýsýz.
- Ayaða kalkacak güçte olsam,emekliliðimi ister miydim hiç?
|
