Napolyon bir sabah erkenden kalkýp nöbetçilerini kontrol etmeye baþlamýþ. Birde ne görsün? Nöbetçilerden bir tanesi yerinde yok. Hemen aramaya baþlamýþ. Çok geçmeden biraz ilerideki çalýlýklarýn arasýnda nöbetçisini bulmuþ. Asker tüfeðini aðaca dayamýþ, oturmuþ sýçýyor. Bunu gören Napolyon hemen aðaca dayalý tüfeði kapýp askere doðrultmuþ ve yaptýðý þeyi parmaklayýp yemesini emretmiþ. Asker istemeye istemeye söyleneni yapmýþ. - Asker bu ceza sana yeter, seni bu defalýk affediyorum, tekrar ederse kurþuna dizilirsin. Deyip tüfeði askere teslim etmiþ ve arkasýný dönüp uzaklaþmaya baþlamýþ. Tam o sýrada nöbetçi silahýný Napolyon'a doðrultup "Dur" diye baðýrmýþ. - Hadi bakalým komutaným boku yeme sýrasý sende, yoksa seni vururum. Napolyon çaresiz söyleneni yapmýþ ve parmaðýný boka batýrýp yalamýþ. Aradan uzun süre geçmiþ ve savaþ sona ermiþ. Napolyon savaþtan sað çýkan askerlerinin arasýnda dolaþýrken bir askerin önünde durup, - Asker, ben seni bir yerden tanýyorum ama çýkartamadým. Demiþ. Asker hemen cevap vermiþ: - Doðrudur komutaným bir sabah kahvaltýyý sizinle birlikte yapmýþtýk.
