Ayný sayfada sizinle paylaþtýðým erman toroðlu adlý hikayemden sonra baþýmdan geçen bu ilginç olayýda sizinle paylaþmak istiyorum. Arkadaþýmla Ýstanbula bir arkadaþýmýzýn yanýna gittik. Dönüþüde gelmiþken akrabalarýmýzý ziyaret edelim dedik. Ýlk önce dayýmýn evine gittik. Arabayý parkettik ben eve doðru ilerledim arkadaþýmda arkamda tabi. Apartmanýn dýþ kapýsý var genellikle kapalý olurdu o gün açýktý yani zile basmamýza gerek kalmadýTesadüf evin kapýsýda açýktý yine zile basmamýza gerek kalmadý girdik içeri arkadaþla. Direk salona girdim içeride 2 bayan birde çocuk vardý. Komþularýdýr diye dikkat etmedim. Yorgunum tabi kanapeye uzandým baþladým çocuðu sevmeye ama 2 bayanda bana biraz þaþkýn bir þekilde bakýyorlar. Yengem nerde? dedim bayanlardan biri: yengen kim? dedi ismini söyledim birbirlerine bakmaya baþladýlar. Ya dedim burasý benim dayýmýn evi siz kimsiniz? Bu seferde dayýn kim? dediler. Ben þaþýrdým tabii. Ayný þekilde arkadaþýmda öyle olanlarý izliyor. Dayýmýn adý sadettin dedim: Ha dedi biri onlarmý yanlýz onlar buradan taþýnalý 3 ay oldu.!!!!!!!!!!!!!!! Ben bu laf üzerine hareketsiz 8-9 sn kadýnlarýn suratýna bakakaldým. Ýnanýn o sýrada kaynar sular, kýzgýn yaðlar, meteorlar vs. aklýnýza ne geliyorsa baþýmdan aþaðý döküldü. Bir tek pardon dediðimi hatýrlýyorum. Arkadaþýma baktým o 8-9 sn hareketsiz kaldýðým anlarda çoktan tüymüþ bile. Arabaya atladýðýmýz gibi ne dayýsý! öteki akrabalarýma bile uðramadan Zonguldak ýn yolunu tuttuk. Siz siz olun kesinlikle bir eve girerken zile basmadan girmeyin. Ben artýk kendi evime girerken bile öyle yapýyorum.
