1994 yýlýydý . Ali Sami Yen'de derbi var.Bir yolunu bulup Galatasaraylý bir arkadaþýmýn sayesinde bilet buldum. Ancak iþin kötü yaný maçý Galatasaray tribünlerinden izleyecek olmamdý. Stada girerken cimbom'lu arkadaþým beni uyarmayý ihmal etmedi: -Bana bak,maçý yanyana izleyeceðiz,Galatasaray tribünlerinde olduðunu unutma. -Tamam diye kestirip attým maçýn heyecanýyla.
Maçýn baþlamasýna on dk. kala Galatasaray çýktý sahaya. Bir uðultu,gürültü anlatamam. Ben de,kendi mi o atmosfere kaptýrýp,Galatasaraylýlarýn arasýnda olduðumu unutmuþum. Galatasaray MARSHALL BOYA logolu formasýyla tünelin ucunda görününce aynen þu kelimeler döküldü aðzýmdan:
-Bak bak! çýktý yine amýna kodumun boyacýlarý...
