Al yanýna acým dinsin Denizim, Çýðlýk çýðlýða aðlamasýn martýlar, Hýrçýnlaþmasýn dalgalar, Aþkýn Kanununu bir de senden dinlesem; Ve kollarýnda öylece beklesem; Acý bitse, hüzün bitse, hayat bitse... Ne varsa benden alýp götürse, Bir çocuk olsam kollarýnda beni uyutsan, Öpsen,okþasan, tutkuyla sevsen; Masmavi sularýnda yýkansam, pisliklerden arýnsam , Maviler yýðýlsa üzerime, huzursuz akþamlar bitse, Yolculuklar tükense ve yanýma sadece çocukluðumu alsam; Bir ömür alsan kollarýna kaybolsam; Zaman dursa,hayat dursa,sen dursan...
Yýllardýr özlem duydum saf bir sevgiye; Bu özlemimi al, bitiriver, Hep düþünürüm geldim ne diye, Beni bu dünyadan götürüver! Bir türlü alýþamadým açgözlü insanlarýn, Rezilliðine, pisliðine... Kýrlangýçlarýn gitme zamaný geldi Denizim; Al beni de götürüver yanýnda, Bir akköpüklü sularýna batýrýver, Bir martýlarýn kanatlarýnda uçuruver. Ne varsa üzerimde aksýn gitsin, Ne varsa yitsin, acým dinsin; Þefkatli kollarýnda... Hep güneþe özlem duydum ben, Gündoðumunu,günbatýmýný yýllar var ki görmeden. Ne ðöðün mavisini görebildim,ne denizin, Arasýndayým bir beton yýðýnýnýn, Her gün kollarýndayken bir baþka acýnýn; Hüzün yakaladý kollarýmdan,oturdu yüreðime; Usandým Denizim yorgunum, al götür beni de, Alýþamadým insanlarýn rezilliðine, pisliðine...
Ne olur bitmesin,sürsün Denizim bu masal! Yoðunluðuna yaþýyalým herþeyi... Sakýn gitme, öyle kal; Senden öðrendim aþký, sevgiyi... Býrakma, beni de yanýna al!
Yaðmur yaðarsa inceden,uykularýn bölünürse usulca, Ve beni anarsan, ararsan; Bil ki kumsalda, martýlarýn yanýnda, Yakamozlarýna dalmýþken masalýn ortasýnda, Dalgalarýn kumlarý öptüðü yerde ben varým! Bir elimde hüzün, bir elimde acýlarým, Sana doðru koþmaktayým...
Aþýlamýyacak kadar uzun, Geçilemiyecek kadar dar, Bir hüzün sardý içimi dalgalar kadar. Neyse ki kumsal geniþ, martýlarda var, Yakamozlarýnda denizin, ufkun saðýrlýðýnda, Bu hüznün, bu acýnýn aðýrlýðýnda; Bilmiyorum ne renk,nasýl biçimi...
Ýkiniz de içimde en derin iz, Biri sen, biri deniz. Ne Denizsiz olabilirim, Ne sensiz... Sen Denizsin, Deniz sensin! Ýkinizin acýsýyým... Ýkinizi de çok sevdim alabildiðine, Denizin maviliðinde.
Dalgalarýn köpüðünde, sesinde, Martýlarýn çýðlýk çýðlýða nefesinde, Sahildeki kum tanesinde, Yürüdüm adým adým ben'i aradým. Ben yitiktim oysa uzayýn zerresinde, Uzun uzun içimde bir hüzün,seni düþündüm, Herþey eskisi gibi öyleydi, Sen bambaþkasýn Denizim,sen deðil; Talihim kahpeydi...
Saçlarýmda ayrýlýk rüzgarý, Avuçlarýmda yakamozlarla gelsem, Alsan þefkatle kollarýna sýký sýký sarýlsan; Yüzümde acý bir hüzün öylece kalsam, Kýrçiçeklerini saçýna taksan, Saatlerce sen bana ben sana baksam; Hayat dursa, zaman dursa, sen dursan.
Misim benim!Bütün duygulardan güçlü, Altýncý hissim benim. Kýyýlarýnda yüzdüðüm, limanýna sýðýndýðým; Sýký sýký sarýldýðým, kucaðýnda aðladýðým... Masmavi Denizim benim! Ne varsa yeryüzünde en güzelim, Benim çok gizlim, çok özelim, Zaman zaman üzdüðüm meleðim benim
Dur,sakýn gitme; orda kal! Ne olur bitmesin bu masal, Bütün hayatým sende saklý, Gitme, burda kal! Benim tutkum sensin, baþka aþka benzemem, Benimki çok farklý... Býrakýrsan bir daha dönemem, Bilmiyorum bu aþkta kim haklý, Aldýn baþýmdaki aklý... Dur gitme,bitmesin bu masal; Ne olur yanýmda kal...
Ben sen'im sen ben'sin aslýnda, Uzaklarda bir müzik sesi var, Sanki hüzzam faslýnda, Yakamozlarýn deðiþik parýltýsý var. Bilir misin martýlar nasýl aðlar? Al beni de masmavi denizine, Uzaklaþ kýyýlardan engine, Bensiz gitme, beni de yanýna al; Böyle bitmesin bu masal...
Ben yakamozlu gecelerin yorgun adamýyým, Alýþtým terkedilmelere,tuhaf yalnýzlýklara, Ben seni sevmek için yaratýldým, seni övmek, Ve sövmek için denizlere karþý, Gündoðumunu seyrederken sabahlarý, Alýþtým uykusuzluklara... Ben tepeleri, daðlarý aþardým eskiden, Dedim ya bir yorgun adamým þimdi, Bir türlü geçemiyorum yeni caddelerden; Ancak kendime kýzýyorum, yokluðuna kýzýyorum, Ve bir apartmanýn dördüncü katýnda seninle yaþýyorum, Bu milyonluk þehir henüz uykudayken... Biraz çýlgýn mýyým,azýcýk deli mi ne? Bir gitar sesine vurgunum, bir dalgalarýn kumsalý öpüþüne, Nedir çektiðim bu unutmak bilmeyen hafýzamdan? Gözlerimin önünden gitmiyor birtürlü gözlerin; Ne kadar hasretim bir bilsen gülüþüne...
Yýldýzlar göz kýrparken yakamozlara, Ben þaþkýn umutlarýmla dolaþýyorum. Bir yýldýzlara bakýyorum, bir yakamozlara, Yamaçtan inen huzursuz akþamlarýn koynunda. Yürüyorum kýyý boyunca, bir ayak seslerimi duyuyorum, bir kol saatimin, Ah Denizim, çevrem ne denli kalabalýk olsa da ben, O denli yalnýzým. Bir bu milyonluk þehir, bir sen, kahrettim ikinize de; Ne yapsam, ne etsem, her yerde sen, Mümkün mü mutlu olmak sen içimde eserken?
"BÝR DENÝZ MASALI/SON"
Martý kanatlarýna adýmýzý, Akköpüklü dalgalara yalnýzlýðýmýzý yazdým. Dudaklarýmda yarýlanmýþ bir þarký, Uzun uzun bir hüzün içimde, Kimse bilemez bitmeyen dansý... Martý kanatlarýnda yazýlý adýmýzý kimse silemez!... Nasýl dünyadýr bu, pis ve rezil öylesine; geldik nesine? Deðiþikmiþ bu oyunun farký, hadi gel! Saçlarýmda güneþ, yýldýzlar ýþýk seli... Deniz mis kokulu, sen ondan güzel... Dalgalarýn arkasýndan geliyor hüzünlü sesin; Ellerimi uzatýyorum, tutamýyorum; Martýlarla birlikte sesleniyorum: "Deniz nerdesin! Nerdesin?... Benim gizlim saklým, BÝRDENÝZMASALIM; Hep sende aklým...
"BÝR DENÝZ MASALI..." "Senin için yazdýðým bu masalý yine sana ithaf ediyorum"... "Sahi böyle bir masal yaþandý mý,kahramanlarý nerde,kimler?Söyliyemem,adý bende saklý;öyle birisi ki,çok özel..."
