Karanlýk bir odadayým. Yüreðime senin nefesini çekiyorum. Aynalar yüzüme gülüyor alaylý alaylý. Aynalarda sensizliðimi ve bakamadýðým yüzünü görüyorum. Ne kadar uzaksýn bana? Baþýmý çevirdiðimde göremiyorum gözlerini, oysa kalbimde hissediyorum kalbinin kýpýrtýlarýný. Bir yaz yaðmuruydu seni alýp götüren. Söz vermiþtin oysa bir sonbahar akþamý döneceðim diye. kalbime sonbahar geldi. sen yine gelmedin.
Sýðýndým; biçare sensizliðime, senin yerini tutmasa bile. Yinede bir umut besliyorum ölümle yoðrulmuþ ve sen gittin gideli dallarýný köküne salmýþ ay ýþýðý ile beslenen yüreðimde. Artýk ne güneþin doðmasýna izin veriyor nede yaðmurun yaðmasýna yüreðim. Sen gittin diye. Çocuksu duygularýmla besliyorum gitmesin, terk etmesin diye beni yüreðim. Masal kahramanlarýmda terk etti beni, suçlu benmiþim gibi. Bembeyaz aþklarda kaldý doyasýya kullanamadýðým gülümsemelerim.
Sen gittin gideli yýldýzlara takýlýr gönlüm, inadýma resmini çizer, ölüm kokan yýldýzlar; ben bayýlýrým. Çok uzakta bir sen görürüm hayalimde, koþarým kavuþmak, koklamak, sarýlmak için sana; her adým uçurum olur. ölürüm. Her adým sen olur. Uyanýrým; gözlerimden bir damla sen düþer, aðlamaklý olurum. Gecenin karanlýðý korkutur, göz yaþlarým boðar beni. Bulut bulut sen gelirsin "kurtuldum" derim. alýr beni sensizliðe atarsýn. Ben aðlarým. "Biraz eskitilmiþte olsa senin bu sevda" gel gel de al diye çýðlýk atarým yýldýzlar saðýr olurcasýna.
Sana dokunmak istediðimde uzaktaydýn, uyuduðumda gecede, beklerken kayýptýn. Yalan kadar doðru, gerçek kadar acý, dokunacak kadar yakýn, göremediðim kadar uzaktýn.
