Nekadar uzun zaman geçti ben bile sayamadým yýllarý.Hani bir yaz akþamýydý,simsiyah gözlerin gözlerimin içinde ,belki sussam,o dakika aðlýcaktýn karþýmda çocuk gibi,ben sana elveda derken öylece baktýn ardýmdan ben giderken..Arkamý döndüðümde ben de aðladým,biliyormusun nerden bileceksin ki neden sana veda ettiðimi,neden býrakýp seni ve o güzelim Ýstanbul`u býrakýp gittiðimi nerden bileceksin. Dur anlatayým sana yýllar sonra, ben o zaman yirmibir sen yirmi yaþýndaydýn benim doðum günü partimdi,sen sahnede þarký söylüyordun.Benim gözümde yaþlar vardý, arkadaþlarým zorla getirmiþlerdi o gece oraya bilsem sonumuzu gelirmiydim hiç.Gece uzundu sabaha kadar sahildeydik hani,hep beraber o kadar kiþi içinde bana gözlerime bakarak söylediðin o þarký varya hala kulaklarýmda sana sevdiðim diyemem yalan yalan vallahi yalan inanki yalan...dememeliydin ve beni sevmemeliydin ben zaten evli ve bir çocuðu olan biriydim.beþikkertmemdi benim kocam hiç bir zaman senin gözlerin gibi bakmadý onun gözleri benim gözlerime,ama yinede ben onundum ve gitmeliydim.hiç yaþanmamýþ aþkým elveda..
