Soðuk bir sonbahar akþamýydý. Hava kararmýþ, yaðmur baþlamýþtý. Düþlerimize yaðmur yaðýyordu ellerimizi. Gözlerin donuk bedenin halsizdi.
Gizli bir el kalkýþ hazýrlanan otobüse binmek için seni sürükler gibiydi. Sanki kalmak istiyordun. "baharda dönerim" demiþtin hatýrlýyor musun ?" Sakin beni unutma bekle."
Ben seni unutmadým sevgili, ben seni unutmadým. Bütün kýþ baharda döneceðin günün hayaliyle ýsýndým. Minik öpücüklerle uyandýrýp güneþin doðuþunu gösterecektim sana. Çiçeklerin, denizin, kumasalýn, güneþin tadýna birlikte varacak , gün batýmlarýnda denizle birleþen ufuk çizgisini birlikte seyredecek, ay ýþýðýnda mutluluk þarkýmýzý söyleyecektik.
Yalan deðil kaçamak sevdalara takýldým yokluðunda bir süre. Sana benzeyen her þeyi sevdim ben. Sevdiði her þeyde senden izler vardý. Aradýðýmý buldum sandým ama yanýldým , bulduðum sen deðildin. Olmadýk zamanlarda aklýma düþtün, zamansýz yaralandým. Her sabah seni bulmak için yolara düþmek geldi içimden ama gidemedim .
Yalnýzlýðýn acýsýyla gurur satýn alýr oldum her gece. "Gelir" dedim kendi kendime, "Söz verdi gelmesi gerek." Bekledim.Kendimi param parça hissetim ama yine de sana kýzamadým.Unuttum kötü sözlerini Unuttum kapýnda bekletildiðimi.Unuttum telefonlarýma cevap vermediðini, kavgalarýmýzý unuttum.
Bir tek seni unutmadým sevgili, bir tek seni unutamadým. Hep dönmeni bekledim. Zamanla alýþtým acýlara , ölüm ilanlarýnda kendiliðinden siline adreslere. Alýþtým sevdiklerimin yokluðuna. Ama yalnýzlýða alýþamadým, hasrete alýþamadým, sensizliðe alýþamadým. Hep dönmeni bekledim.
Olamadý gülüm bir araya gelemedik. Oysa daha yolun baþýndaydýk, tomurcuktuk daha çatlamaya hazýr. Bahar gelmeden ayrýldýk. Þimdi artan yalnýzlýðým , büyüyen yokluðu var . duvarlarda gözlerinin izi , kapý kollarýnda parmak izlerin saklý. Sen neredesin sevgili, varlýðýn nerede ?. bir mevsim döndü , sen dönmedin .
Düþlerim böyle daðýnýk deðildi eskiden. Kara bulutlar gibi kümelenip bir yere, acýlarým yüreðimde çöreklenmiþti gece yarýlarýnda. Özlemlerim hiç bu kadar olmamýþtý gün ýþýðýna. Hasret bu kadar büyümemiþti. Þimdi göçebe olmuþ yüreðimle her sabah yeni yolculuklara çýkýyorum. Umudun türküsünü söylüyorum öksüz bakýþlarýmla.....
