Doktordu. Günleri hastahanede geçiyordu. Eve yorgun argýn dönüyordu her gün. Ýnsanlar doktorlarý rahat rahat hayat yaþayan kiþiler olarak bilirler hep.Halbuki en stresli hayat beklide onlarýn hayatýydý. Ýki çocuðu ve karýsý ile beraber mutlu bir hayatlarý vardý. Bütün gelirlerini ve giderlerini bu üç , bir de kendi dört kiþiye göre planlanmýþtý.Böyle planlý yaþamazlarsa bir gün ekonomik sýkýntý çekebilirlerdi. Sevgi dolu bir kalbi vardý. Çocuklarýný ve karýsýný çok seviyordu. Karýsý da iyi bir insandý. Hele hele bu iyilik ve güzelliði çocuklarýna aþýlamaya çalýþmasý onu bir kuyumcu kadar hassas yapmýþtý. Adeta iþliyordu bir gergef gibi ruhlarýný çocuklarýnýn. Bu böyle giderken , mutluluklarý yolundayken bir gün içlerine sýkýntý ateþi düþürecek bir þey oldu. Belki pek o kadar mühimsenecek bir þey deðildi ama onlara göre ekonominin bu kadar enflasyonla basýnç yaptýðý bir devirde bu büyük bir konu idi. Neydi bu konu merak ettiniz herhalde. Evet tahmin ettiðiniz gibi bir bebek bekliyorlardý. Üç, dört aylýk hamileydi karýsý. Hiç beklenmedik bir haber karþýsýnda ikisi de þoke olmuþtu. Bütün planlarý, hayatlarýnýn programý alt üst olacaktý böylelikle. Ýçlerindeki sýkýntý gün geçtikçe büyüyordu. Bu çocuðu istemiyorlardý. Doðmamasý gerekti bu miniðin. Hayatlarýný bunalýma sokacak bu misafirin evlerine ayak basmamasý her þeyden daha iyi olacaktý... Bir gece baþ baþa verdiler ve iyice konuyu derinlemesine konuþtular aralarýnda. Ve karar verdiler onu aldýrmaya. Çünkü güçleri yetmeyecekti onu yetiþtirmeye.. Evet ertesi gün gidecekler ve bu iþten iyi anlayan bir doktor üç dört aylýk bir misafirin hayatýna son verecekti. Bir sürü bahaneler ve sebepleri bir bir sýraladýlar gece boyunca birbirlerine. Ve bu iþin bitmesi gerektiðine karar verdiler sabaha doðru..Ýçlerinde bir huzursuzluk olsa da bu, hayatlarý boyunca çekecekleri huzursuzluktan daha büyük olamazdý. Evet o sabah beraberce çocuklarýný evde yalnýz býrakarak doktora gittiler. Onlarý yalnýz býrakmalarýnýn sebebi ise çok çabuk döneceklerini tahmin ettiklerindendi. Doktor arkadaþý onlara randevu vermiþti ve bu iþi çok çabuk bitirebileceðini, hiç sýra beklemeyecekleri söylemiþti.. Evde yalnýz kalan çocuklarýn büyük olanýna iyice tembih etmiþlerdi kavga falan yapmamalarý için. 'Kardeþini sakýn ola ki dövmeyesin !' diye iyice uyarmýþlardý. Küçüðün zaten sözden anlayacak yaþta deðildi. Her söylenene baþ sallýyor veya sinirlenince 'Olmaz' deyip , geçiyordu. Aklý ermiyordu bazý þeylere.. Onlar gittiklerinde çocuklar güzel , güzel oynamaya baþladýlar. Gün ýþýðý perdeleri açýk olan pencereden içeriye sýzýyor ve halýlarýn üstüne aydýnlýk motifler oluþturuyordu. Ama bu motifler gün boyu sürecek miydi? Bu aydýnlýk bütün günü kaplayacak mýydý? Evet onlar muayenehaneye ulaþtýklarýnda iki kardeþte iyice oyuna dalmýþlardý. Hele birde bu oyun büyüðün babasýný ameliyat aletlerini bulmasý ile hareketlenince daha da sevinmiþlerdi. Günlerdir yalnýz kalmayý özlüyordu zaten çocuk. Küçüðü ile beraber doktorculuk Oynamayý, onu ameliyat etmeyi aklýna koymuþtu nice zaman önce. Ama bir fýrsatýný bulamamýþtý iþte bu gün eline böyle bir fýrsat geçmiþti. Anne ve babalarý dönmeden bu fýrsatý deðerlendirmeli Ve ameliyatý bitirmeli idi. Hatta dikiþi bile televizyonlarda gördüðü gibi tamamlamalýydý. Ama onun alnýndan terleri kim silecekti. Hiç hemþiresi yoktu bu iþ yapacak. Olsun; kardeþi bu iþ yapardý. Ara sýra alnýndaki terleri o silebilirdi. Zaten bu bir oyun deðimliydi? Evet iþte cerrahi oyunu baþlamýþtý. Kardeþini ameliyat olmasý gerektiðine iyice ikna etti aðabey. Sonra eline neþteri aldý. Bir sürü pamuk, tentürdiyot gibi malzemeleri de yaný baþýna koymuþtu. Sargý bezi, merhemler hepsi vardý iþte kutuda. Dikiþi için ip ve iðne bulmasý gerekiyordu. Bunun için annesinin perdeye gecen geçen gün iliþtirdiði ipi takýlmýþ iðneyi aldý ve onu da malzemelerinin yanýna koydu. Onlar bu iþle meþgul iken anne ve baba muayenehanede çocuðu aldýrmakla meþguldüler çocuk ilk býçaðý kardeþine vurduðu anda, doktorda ilk býçaðý vurmuþtu cenine sanki ayný anda devam ediyordu ameliyat iþi. Bir farký vardý aralarýnda. Biri biraz sonra iðleþecek umudu ile kalbi atan bir miniðin yaptýðý ameliyattý. Diðeri bir daha hayata uyanamayacak ceninin karamsar tablosu idi. Fakat her ikisi de bir feryat odaðýnda toplanýyordu bu iþin. Çocuk çok korktu kardeþinin durumundan. Onun çýrpýna çýrpýna can vermesi onu oldukça ürkütmüþtü. Ama küçük olduðu için ölümün ne olduðunu bilmiyordu. Onun, attýðý birkaç tane dikiþ ile düzeleceðini sanýyordu. Ve uyusun diye üzerine beyaz bir çarþaf örttü sonrada.. Týpký televizyonlarda olduðu gibi. Biraz sonra hastahanede anne ve babanýn iþi bitmiþti onlar eve dönmeye hazýrlanýrken çocukta yaptýðý hatayý biraz hissettiði için evden kaçýp ta saklanmayý kafasýna koymuþtu ne yapsa da babasýndan annesinden gizlene bilseydi. Bunun için en emin yer evlerinin önünde devamlý park eden kamyonun altý idi. Orada kimse onu bulamazdý. Çünkü oldukça sakin bir yerdi bu kamyonun altý. Ara sýra burada arkadaþlarý ile saklanýrlar ve ellerine geçirdikleri bir kedi ile saatlerce oynarlardý. Bunu hatýrladý çocuk ve doðrudan doðruya kamyonun altýna girdi ve sýrtýný tekere yaslayýp öylece minik kalbi ile sucunu düþünmeye baþladý. Ya annesi babasý kardeþinin halini görürse Ve onu döverse diye düþünüyordu. Anne baba yola çýkmýþ evlerine doðru ilerliyorlardý bu sýrada kamyon sahibi de bir yere yük almak için evinden çýktý. Her þeyden habersiz olarak kamyona doðru yürüdü ve bindi. Kontak anahtarýný çevirdi. Çocuðunda bundan haberi yoktu. Olsa da zaten çok dalgýndý. Anne baba semtlerine yaklaþmýþlardý ama kamyon harekete geçmiþti onlar daha eve ulaþamadan aðabey kardeþine ulaþmýþtý. Evet kamyon bu küçük bedeni bir teker dönüþü ile ezip geçmiþti. Çocuk bir anda can verdi. Bir þeyi ezdiðini fark eden þoför aþaðýya indi ve bir de ne görsün: karþý evin çocuðu kamyonun altýndaydý.Büyük bir þok geçirdi adam. Ama faydasýz. Çocuðun cansýz bedeni yol üzerinde üzerinden geçen kamyonun teker izleriyle öylece duruyordu. Büyük bir kalabalýk toplanmýþtý evin önünde. Herkes bir þeyler söylüyordu" yok çocuktaydý kabahat , yok kamyon sahibindeydi suç" gibi sözlerdi bunlar. Bunlarýn ne önemi vardý þimdi. Bu gün iki can gitmiþti ve üçüncüsü de daha doðmadan uçu vermiþti biraz evvel. Anne ve baba evlerinin önündeki bu kalabalýktan kuþkulanmýþlardý ama böyle bir þeye ihtimal vermiyordu. Fakat olay yerinde baþlarýna geleni anlayýnca anne düþüp bayýldý. Onu hastahaneye götürdüler. Baba büyük bir telaþ içinde eve koþtu. Ve küçüðü baðrýna basýp öpüp koklamak istiyordu. Bir evladýný kaybeden babanýn içinde diðerine odaklanan sevgiyi bu derdi çekenler, bu acýyý tadanlar çok iyi bilirler.. Ama eve girdiðinde tüm hayatý sönmüþtü. Bütün dünyasý yýkýlmýþtý. Evin içinde dýþtan akseden ýþýk bile artýk halýlarda aydýnlýk motifler örmüyordu. Her þey karanlýktý artýk. Her þey zifiri bir renge bürünmüþtü. Evet bir cana bedel iki çocuðunu da almýþtý iþte Allah . Bu bir ikazdý ama çok pahalý bir ikaz onlar için.
