Zamanýn birinde bir oduncu, ormanda odun keserken çalý arasýnda bir yýlana rastlamýþ. Elindeki baltayý kaldýrýp yýlanýn baþýný vurmak üzereyken bir an göz göze gelmiþ. Yaratana olan aþký "yýlan bile olsa"yaratýlana yansýmýþ ve yýlaný vurmaya kýyamamýþ. Yýlan da duygulanmýþ, dile gelmiþ."Ey insanoðlu, sen bana kýyamadýn, ben de sana bir iyilik edeceðim"demiþ. Bir kör kuyuya dalmýþ ve kaybolmuþ. Biraz sonra aðzýnda bir altýn lira ile dönmüþ ve oduncuya uzatmýþ."Bundan böyle ömür boyu sana her gün bir altýn lira vereceðim."Oduncu altýný bozdurmuþ ve evinde o gün þenlik olmuþ. Hiç kimseye olan biteni anlatmamýþ, ailesi dâhil. Herkes sadece oduncunun çok çalýþtýðý için durumunun düzeldiðini zannetmiþ. Yýllar boyu her gün o kör kuyunun baþýna gitmiþ, yýlan ile buluþmuþ ve altýnýný almýþ. Gel zaman git zaman, oduncu aðýr hastalanmýþ. Kuyunun baþýna gidemez olmuþ. Birkaç gün geçince bolluða alýþmýþ evinde darlýk baþlamýþ. Oduncu oðlunu yanýna çaðýrmýþ ve yýlanýn sýrrýný anlatmýþ."Git kör kuyunun baþýna ve oðlum olduðunu söyle, yýlan sana altýn verecek" demiþ. Oðlu inanmamýþ ama gitmiþ, yýlan önce saklanmýþ, sonra ortaya çýkmýþ. Onun oduncunun oðlu olduðuna iyice kanaat getirince de kuyuya inip bir altýn getirmiþ. Oðlan önce inanmadýðý hikâyenin gerçek olduðunu görünce hýrsa kapýlmýþ, kim bilir daha ne kadar altýn var kuyudan içeride demiþ. Hýrsla yýlaný öldürmek için bir hamle yapmýþ, ýskalamýþ ama yýlanýn kuyruðunu koparmýþ. Yýlan da can havliyle dönüp oðlaný sokmuþ ve öldürmüþ. Akþam yaklaþýp da oðlu gelmeyince oduncu iyice endiþelenmiþ. Hasta yataðýndan sürünerek bile olsa kalkmýþ. Kuyunun baþýna gitmiþ ki oðlu cansýz yatýyor.Yýlan o arada görünmüþ ki, kuyruðu yok ve kanlar içinde.. Oduncu durumu anlamýþ ve çok üzülmüþ. Canýnýn parçasý oðlu yerde cansýz, yýllardýr velinimeti olan yýlan yaralý... Hatalý olan oðlum olmalý demiþ ve yýlandan özür dilemiþ. Tekrar dost olalým demiþ... Yýlan ise acý acý gülümsemiþ. Çok isterdim ama... Sende bu evlat acýsý, bende de bu kuyruk acýsý varken biz artýk dost olamayýz.
