Bir zamanlar dünyaya gelmeye hazýrlanan bir bebek varmýþ. Bir gün Tanrý'ya sormuþ:
-Tanrým, beni yarýn dünyaya göndereceðini söylediler, fakat ben o kadar küçük ve güçsüzüm ki, orada nasýl yaþayacaðým?
-Tüm meleklerin arasýndan senin için bir tanesini seçtim. O seni bekliyor olacak ve seni koruyacak. Meleðin sana hergün þarký söyleyecek ve gülümseyecek. Böylece sen onun sevgisini hissedecek ve mutlu olacaksýn.
-Pekiiiii... Ýnsanlar bana birþeyler söylediklerinde, dillerini bilmeden söylenenleri nasýl anlayacaðým?
-Meleðin sana dünyada duyabileceðin en güzel ve tatlý sözcükleri söyleyecek, sana konuþmayý dikkatle ve sevgiyle öðretecek.
-Peki Tanrým, ben seninle konuþmak istersem ne yapacaðým?
-Meleðin sana ellerini açarak bana dua etmeyi de öðretecek.
-Dünyada kötü adamlar olduðunu duydum, beni kim koruyacak?
-Meleðin seni kendi hayatý pahasýna dahi olsa daima koruyacak.
-Fakat ben, seni bir daha göremeyeceðim için çok üzgünüm.
-Meleðin sana sürekli benden söz edecek ve bana gelmenin yollarýný sana öðretecek.
O sýrada Cennette bir sessizlik olur ve düyanýn sesleri cennete kadar ulaþýr. Bebek gitmek üzere olduðunu anlar ve son bir soru sorar:
