Howard, yoksul bir ailenin çocuðuydu ve okul giderlerini karþýlamak için kapý kapý dolaþarak eþyalar satýyordu.
O gün, hiçbir þey satamamýþtý ve karný da çok açtý. Bundan sonra çalacaðý ilk kapýdan yiyecek birþeyler istemeye karar verdi. Kapýyý açan sevimli genç bayaný görünce utandý. Yiyecek bir þeyler yerine "Affedersiniz, bir bardak su rica edebilir miyim?" diyebildi yalnýzca. Genç bayan, çocuðun aç olabileceðini düþünerek kocaman bir bardak süt getirdi ona. Çocuk, sütü yavaþ yavaþ içine sindirerek içtikten sonra "Çok teþekkür ederim, borcum ne kadar?" diye sordu genç bayana. Genç bayan, "Borcunuz yok" diyerek, yüzünde sýcak bir gülümsemeyle devam etti; "Annem, gösterdiðimiz þefkat ve nezaket karþýlýðý olarak asla bir bedel ödenmesini beklemememizi öðretti bize" dedi. Çocuk "O halde çok teþekkürler, yürekten teþekkür ederim size" dedi. Howard Kelly, evin önünden ayrýldýðý zaman kendisini yalnýzca bedensel olarak deðil, ruhsal olarak da güçlü hissediyordu.
Yýllar sonra genç bayan çok ender rastlanan bir hastalýða yakalanmýþtý. Yöredeki doktorlar çaresiz kalýnca, hastalýðý ile ilgili araþtýrmalar yapýlmasý için onu büyük kente gönderdiler.
Dr. Howard Kelly, konsültasyon yapmasý için çaðrýldýðý hastanýn hangi kasabadan geldiðini duyunca heyecanlandý. Artýk genç olmasa da yýllar önce kendisine sevgiyle yaklaþan bayaný ilk gördüðü anda tanýmýþtý ve onun yaþamýný kurtarmak için elinden geleni yaptý.
Uzun süren tedaviden sonra bayan saðlýðýna kavuþtu. Dr. Kelly, denetlemesi için önüne getirilen faturaya þöyle bir baktý ve üstüne birþeyler yazarak zarfýn içine koydu ve hasta bayanýn odasýna gönderdi. Kadýn elleri titreyerek aldý zarfý eline. Açmaya korkuyordu... Hastane faturasýný asla ödeyemeyeceðini ve geri kalan yaþamý boyunca bu faturayý ödemek için çalýþacaðýný biliyordu. Sonunda zarfý açtý ve faturaya iliþtirilmiþ bir not dikkatini çekti. Kâðýtta þunlar yazýlýydý: "Hastane giderlerinin tamamý bir bardak süt karþýlýðý ödenmiþtir.".
