Ýnsanoðlu mutluluðu hep hor kullanýyormuþ... Hep þikayetçi hep býkkýnmýþ... Birgün melekler mutluluðu saklamaya karar vermiþler. '' Saklayalým, zor bulsunlar .Zor bulduklarý için belki kýymetini bilirler'' diyerek baþlamýþlar tartýþmaya.Sorun büyükmüþ.Mutluluðu saklamak kolay deðilmiþ çünkü.Kimisi '' Everest'in tepesine saklayalým '' demiþ, kimisi '' Atlas Okyanusu'nun dibine'' demiþ. Tac Mahal'in kubbesi,Mekke sokaklarý, Ýtalyan sofrasý,bir hastanenin yeni doðan odasý,dondurma külahý,þarap þiþesi,sigara paketi,lale bahçesi... Pek çok yer düþünmüþler ama hiçbiri yeterince zor gelmemiþ... Derken meleklerden biri '' ÝÇLERÝNE SAKLAYALIM '' demiþ. '' Kimsenin aklýna gelmez içine bakmak'' Ýþte o gün bugündür mutluluk insanýn kendi içinde saklýymýþ... Hiçbir mutluluk kolay gelmiyor.Kolay kolay gülmüyor insanýn yüzü... Emekte ve insanýn içinde saklý mutluluk.Ne baþkasýnýn ekmeðinde ,ne baþkasýnýn evinde, ne de baþka bir þeyde...... Bu yüzden gözünüz hep içeride olsun Siz dýþýný boþverin , içine bakýn...
