Padiþahýn yakýnlarýndan bir beyin çok güzel bir atý vardý. Bir gün o ata binip padiþahýn alayýna katýldý. Padiþahýn gözü, ansýzýn o ata takýldý. Böyle bir at kendi sürüsünde yoktu. Atýn çalýmý, rengi padiþahýn gözünü aldý, attan gözünü ayýramýyordu. Çevikliði, güzelliðiyle beraber atta padiþahý çeken bir þey vardý. Önce önemsemek istemedi ama, gönlü atý istiyordu. Padiþah geziden dönünce, vezirine durumu açtý. Yolda bir at gördüðünü, derhal gidip o atý, sahibinden alýp, getirmelerini emretti. Padiþahýn adamlarý, hýzla atýn sahibi beyin yanýna geldiler. Padiþahýn atý çok beðendiðini, ne fiat isterse hemen vereceklerini bildirdiler. Bey, beyninden vurulmuþa döndü. O güzelim, caný gibi sevdiði atýný padiþah istiyordu ha! Ne yapacaðýný, ne söyleyeceðini þaþýrdý. Padiþahýn adamlarýný oyalamak için onlara yemek ikram etti. Onlar yemeklerini yerken Ýmadülmülk aklýna geldi. Hemen durumu ona danýþmalý, ondan akýl almalýydý. Çünkü o, zamanýn en bilgini, en akýllýsý, en güzel ahlaklýsýydý. Kaç kere vezirliði býrakýp, ibadet için uzlete çekilmiþse de padiþah ona yalvararak izin vermemiþti. Atýn sahibi üzüntülü bir halde Ýmadülmülk'ün yanýna koþtu. - Ey benim en büyük yardýmcým! Yardýmýna ihtiyacým var. Padiþah benim herþeyden daha çok sevdiðim atýmý istemiþ. Onu alýrsa ben yaþayamam. Her þeye dayanýrým da atýmýn elimden alýnmasýna dayanamam. Bey hem söylüyor, hem aðlýyordu. Ýmadülmülk, beyin bu halini görünce gözleri yaþardý. Ona yardým etmeye karar verdi. Doðru padiþahýn huzuruna gitti. Bir taraftan Cenab-ý Allah'a: - "Ya Rabbi! Genç bey padiþaha karþý gelmekte hata ediyor ama Sen yine de ona yardýmcýsý ol." diye yakarýyor, inþaallah atýný padiþah almaz diye dua ediyordu. O sýrada seyisler, beyin o güzel atýný padiþahýn yanýna getirdiler. Ýmadülmülk gerçekten de eþine nadir rastlanan bir at diye düþündü. Padiþah, bir müddet ata hayran hayran baktý, yüzünü imadülmülk'e döndü. - "Ey büyük insan! Güzel bir at deðil mi? Sanki yeryüzünden deðil de, cennetten gelmiþ." dedi. Ýmadülmülk: - "Padiþahým! Ata gönlünü öyle kaptýrmýþsýn ki, hatalarýný göremiyorsun. Ýyice bir bak bakalým. Aslýnda çok güzel, çok çevik bir at ama bedenine göre baþý kusurlu. Baþý adeta öküz baþýna benziyor. Padiþah fikirlerine her zaman hürmet ettiði Ýmadülmülk'den bu sözleri duyunca at, gözünden düþtü. Padiþah: - "Doðru söyledin! Artýk eskisi gibi güzel göremiyorum. Bunu sahibine geri verin" dedi. Padiþah, at hakkýndaki bu yermeyi bir kerecik duymakla gönlü attan soðudu. Kendi gözünü ve aklýný býraktý, Ýmadülmülk'ün sözünü kabul etti.
Öðütler: * Kiþinin her gördüðüne sahip olmak istemesi müsrifliktir. * Ýnsan danýþacaðý kimseleri iyi seçmelidir.
