Murat kendisini dünyanýn en þanssýzlarýndan biri olarak görüyordu. Ne zaman bir kýzý sevse ya da bir kýz onu sevse her zaman bir talihsizlik olur ve o iliþki hiçbir zaman olmazdý. Her zaman "Neden ben?" diye kendine sorar cevabýný ise asla bulamazdý. Yaþ 21 olmuþtu ama bütün maceralarý baþlamadan hüzünle bitmiþti ve tek bir kýzla bile çýkamamýþtý. Vardý bir terslik ama neydi bilemiyordu.Sorun kendisindemiydi ; kendisine göre deðildi.yakýþýklýydý bir kere esprili bir yapýsý da vardý , kýzlarla iletiþimi de iyiydi ama ne zaman ki onlara duygusal anlamda yaklaþsa hep bir þeyler ters gidiyordu. Olmuyordu açýkçasý. Ne zaman ki kýzlar ona açýlsa bu sefer de heyecandan ne yapacaðýný bilemiyordu afallýyordu. Bunun sonucunda da gene olmuyordu yani.
Gene bir kýzý sevmiþti. Bu sefer açýlacaktý kýza. Ne olursa olsun açýlacaktý. Kendisi açýlamazsa bile baþkasýný araya koyup açýlacaktý. Bu kýzý gerçekten seviyordu. Aþýk olmuþtu kendince. Aþýk olduðuna kesin karar vermiþti. O kýzý ne zaman görse heyecandan elleri titriyor , kalp atýþlarý hýzlanýyordu.Ne zaman ki onunla konuþsa konuþmakta zorlanýyor hatta bazen kekelediði bile oluyordu. Evet gerçekten aþýktý bu kýza . Ýlk defa gerçekten aþýk olmuþtu bir kýza.
Kýzýn ahým þahým bir güzelliði yoktu. Kahve gözlü , siyah saçlý normal bir kýzdý iþte. Nedense ona aþýk olmuþtu. Sanýrým kýzýn konuþmasýndan etkilenmiþti ya da hareketlerinden ya da her ikisinden. Ýlk defa bir kýzýn onu sevdiðini hissediyordu. Kesin kýz onu sevdiðini söylemiyordu ona. Bu yüzden kendisinin söylemesi gerekiyordu. Bir þekilde söylemeliydi ama nasýl. Kýzýn adý Yeþim'di bu arada. Ayný sürücü kursuna gidiyorlardý. Orada tanýþmýþlardý zaten. Orada aþýk olmuþtu kýza ve orada ilan edecekti aþkýný kýza ve o gün bugündü. Söyleyecekti kýza kurs çýkýþý aþkýný.
Kýza kurs bitiminde özel bir þeyler konuþmak istediðini söyledi kýz da kabul etti. Daha da heyecanlanmýþtý þimdi. Nasýl söyleyecekti acaba. Bu duruma kadar gelmiþti ama bitirebilecek miydi? Yoksa evvelden olduðu gibi kötü mü bitecekti ? Bütün bu düþünceleri attý kafasýndan , rahatlatmalýydý kafasýný temizlemeliydi düþüncelerden sadece kýza odaklanmalýydý ona olan aþkýna.
Kurs bitmiþti. Kýz ona "Bana anlatacaðýn önemli þey nedir?" diye sorduðunda heyecandan dilini yutacaktý. Konuþmaya baþladý.
- Ben þey. - Evet sen. - Yani nasýl diyeceðim bilemiyorum. - Neyi diyeceksin ki? - Kýzabilirsin ama. - Söyleyeceðin þeyi çabuk söyleyebilir misin acelem var çýkmam gerekiyor. - Sen ve ben. - Evet. - . - Ben çýkýyorum söyleyeceðin þeyi daha sonra söylersin. Görüþmek üzere iyi akþamlar. - Ýyi akþamlar.
Gene olmuþtu iþte dili tutulmuþtu. Gerçekten de dünyanýn en þanssýzlarýndan birisiydi. Aþkýný söyleyememiþti iþte kýza. Ama kesin söyleyecekti kýza ama kesinlikle kendisi deðil baþkasýnýn aracýlýðýyla söyleyecekti. Çünkü kendisi söylese gene batýracaktý iþi biliyordu. Sonra sevdiði kýz Yeþim'in annesinin kuaförünün yardýmýsý olduðu aklýna geldi. Tabi ya o yüzden baþlamýþlardý kursa indirim yapýlýr diye. En iyisi annesini araya katmaktý baþka çaresi yoktu. 21 yaþýnda olmasýna rðmen öyle bir þey yapmanýn utancýný falan hiçe saydý. Bütün bahtsýzlýðýný üstünden atmanýn vakti gelmiþti. Annesiyle konuþtu açtý derdini konuþtukça konuþtu.
Annesi kabul etti tabi. Oðlu bir kýz sevmiþti ve ona açýlamýyordu. Oðluna yardým etmek onun en doðal hakkýydý. Annesi oðlu için gitti kuaföre kýzla konuþtu. Kýz annesine "Keþke benimle yüz yüze konuþsaydý" demiþti ama kabul de emiþti. Annesine yarýn oðlunu arayacaðýný ve onunla o gün buluþacaðýný söyledi. Annesi oðluna bunu söylediðinde Murat'ýn ne kadar sevindiðini annesine nasýl sarýldýðýný anlatmak kelimlerle ifade edilemez. O günü sabýrsýzlýkla bekledi. Bir gündü ama sanki yýllar geçmiþ gibi gelmiþti ona. O gün kýzýn aramasýný bekledi. Saatler ilerliyordu ama kýz aramýyordu. Artýk ne yapacaðýný bilemez duruma gelmiþti Murat. Kýzýn iþyerini bile aramak ancak akþam 8:00 gibi aklýna geldi. Kýzýn iþyerini aradý oranýn sahibi kýzýn o gün iþyerine gelmediðini söyledi hatta kýzýn evini aramýþlar evdekiler de kýzýn iþyerine gittiðini söylemiþlerdi. Murat þok üstüne þok yaþýyordu. Ne olmuþtu anlayamamýþtý. Bütün bunlar bir kabus olmalýydý. Nerede hata yapmýþtý bütün bu olanlar ne demekti bilemiyordu. O gün sabahakadar yatamamýþtý. Sabah olmuþtu ve Murat o günü gezmekle geçirmeye karar vermiþti. Böylelikle bütün olanlarý unutabileceðini umuyordu. Ýþe de yaramýþtý biraz da olsa. Öðleden sonra cep telefonu çaldý. Arayan annesiydi. - Oðlum hani senin çýkmak istediðin kýz var ya hani dün çýkacaktýn. - Evet anne. - O kýz baþkasýna kaçmýþ - Pekala anne görüþürüz. Sesi çýkmýyordu sadece düþünüyordu. Düþündüðü þey ise gerçekten de dünyanýn en þanssýzlarýndan biri oluþuydu.
