Gözleri görmeyen bir kiþi, bu durumundan kurtulmak için çareler aramaya baþlamýþ. Baþvurmadýgý hekim ve bilge kalmamýþ. Kimse ona yardýmcý olamamýþ. Günün birinde bir bilge, ona þöyle bir öneride bulunmuþ;"Eger hiç derdi tasasý olmayan birini bulur ve onun gömlegini gözlerine sürersen, gözlerin o an görmeye baþlar" demiþ. Gözleri görmeyen kiþi, yollara koyulmuþ. Dag, tepe dolaþmýþ, fakat dertsiz, tasasýz birini bulamamýþ. Tam umudunu kesmek üzereyken, bir köyde karþýlaþtýgý yaþlý bir adam, ona umut vermiþ, "Þu dagýn tepesinde bir çoban yaþar" demiþ. "Onun hiç derdi tasasý yok gibi gözükür" Kör kiþi, daga yönelmiþ ve zar zor tepeye dek çýkarak çobana ulaþmýþ. Kendisiyle uzun uzun söyleþerek, bir derdi, tasasý olmadýgýnýdenetlemek istemiþ. Çoban, hiçbir derdi, tasasý olmadýgýný söylemiþ ve huzurlu bir sesle þükretmiþ. onun bu durumuna çok sevinen yolcu, oraya kadar gelmesinin nedenini açýklamýþ ve çobana, istegini bildirmiþ: "Þu gömlegini ver de, bende dünyayý bir seyredeyim" demiþ. Çoban bir süre sessiz kaldýktan sonra, þu karþýlýgý vermiþ:"Fakat, benim gömlegim yok ki..."
