Ben doðalý çok oldu anne. Bunu en iyi bilen sensin.. Bu mektubu da senin hatýrýna bu özel günde tüm meleklere yazýyorum..
Beni adam olsun diye doðurduðunu ve binbir türlü çileyi benim yüzümden laf olsun diye çekmediðini anlayabiliyorum. Hayat o kadar kýsa geliyor ki artýk bana, seni çocukluðumda hatýrlar gibi görüyorum. Yanýna gelipte boyumu senle ölçtüðümü, pazara giderken arkandan yürüdüðümü, beni ilk okula yazdýrýrken o gülüþünü ve babam öldüðünde o aðlamaný asla unutamam.
Seni kýrdýðýmda bile o þefkat dolu yüreðin bana kýzmadý, karþýna gelip aðlamaklý durduðumda yine ayný sevgiyle sarýlýp öptün yanaklarýmdan. Nasýl bir sevgiyle seversiniz ki, bu ne efsane bir aþk, ne kadar fedakar bir sevgi, bu Allah'tan bir lütuf ve eþsiz bir armaðan.
Ne kadar çok yazsam, ne kadar güzel söz söylesem, bu dünya sözleri yetmez bilirim, çünkü sen annesin.
Evladýným; mektubu yazýlmamýþ tüm annelere yazýyorum çünkü böyle öðrettin, paylaþmayý, bu mektubu da çat pat okumanla okuyacaðýný ve gözünden pýrlantalar akýtacaðýný biliyorum..
Adam oldum mu bilmem, buna sen karar vereceksin çünkü senin yanýnda hep çocuðum. Gönderdiðim hediyemi kabul et, yanýnda olsaydým daha güzelini ve deðerlisini almaya çalýþýrdým. Gül yapraklarýný kendim kuruttum ve senin için bir dikenini alýp yüreðime batýrdým ve kanýyla adýný yazdým. Günün kutlu olsun, hakkýn ödenmez ama yinede hakkýný helal et.
Yüreðinde huzur ve mutluluk; gözlerinde ve yüzünde gülücük eksik olmasýn hiçbir annenin.
Hayat yaþandýðý kadar vardýr. Gerisi ya hafýzalardaki hatýra yada hayallerdeki ümittir.
Hüsran ise, bir tek yerde kabullenebiliyorum,
Yaþamak mümkünken yaþayamamýþ olmakta.
Seninle yaþayamadýðýmýz tüm güzel günler adýna....
Oðlun: Seyit KÝRÝÞ
NOT: Bu yazýyý Gelibolu'da askerlik yaparken anneler gününde anneme yazmýþtým.
