Bir kral halký için geniþ bir yol yaptýrmaya karar verdi.Yapýmý tamamlanan yolu halka açmadan önce, bir yarýþma düzenlemeye karar verdi. Ýsteyenin bu yarýþmaya katýlabileceðini ilan ettiren kral, yoldan en güzel geçecek kiþiyi belirleyeceðini söyledi. Yarýþma günü, insanlar akýn ettiler. Bazýlarý en güzel arabalarýný, bazýlarý en güzel elbiselerini getirmiþti. Kadýnlardan kimileri saçlarýný en güzel biçimde yaptýrmýþtý, kimi de yanlarýnda en güzel yiyecekleri getirmiþti. Gençlerden bazýlarý spor kýyafetler içinde yol boyunca koþmaya hazýrlanýyordu. Nihayet, tüm gün insanlar yoldan geçtiler, fakat yolu kat edip tekrar kralýn yanýna döndüklerinde hepsi ayný þikayette bulundu: Yolun bir yerinde büyükçe bir taþ ve moloz yýðýný vardý ve bu moloz yýðýný yolculuðu zorlaþtýrýyordu. Günün sonunda yalnýz bir yolcu da bitiþ çizgisine yorgun argýn ulaþtý. Üstü baþý toz toprak içindeydi, ama krala büyük bir saygýyla yönelerek elindeki altýn kesesini uzattý: -"Yolculuðum sýrasýnda, yolu týkayan taþ ve moloz yýðýnýný kaldýrmak için durmuþtum. Bu altýn kesesini onun altýnda buldum. Bu altýnlar size ait olmalý." Kral gülümseyerek cevap verdi: "O altýnlar sana ait delikanlý." "Hayýr, benim deðil. Benim hiçbir zaman o kadar çok param olmadý." "Evet" dedi kral. "Bu altýnlarý sen kazandýn, zira yarýþmanýn galibi sensin. Yoldan en güzel geçen kiþi sensin. Çünkü, yoldan en güzel geçen kiþi, ardýndan gelenler için yoldaki engelleri kaldýran kiþidir ! "
