Bir zamanlar Afrika´´daki bir ülkede hüküm süren bir kral vardý. Kral, daha çocukluðundan itibaren arkadaþ olduðu, birlikte büyüdüðü bir dostunu hiç yanýndan ayýrmazdý. Nereye gitse onu da beraberinde götürürdü. Kralýn bu arkadaþýnýn ise deðiþik bir huyu vardý. Ýster kendi baþýna gelsin ister baþkasýnýn, ister iyi olsun ister kötü, her olay karþýsýnda hep ayný þeyi söylerdi: "Bunda da bir hayýr var!" Bir gün kralla arkadaþý birlikte ava çýktýlar. Kralýn arkadaþý tüfekleri dolduruyor, krala veriyor, kral da ateþ ediyordu. Arkadaþý muhtemelen tüfeklerden birini doldururken bir yanlýþlýk yaptý ve kral ateþ ederken tüfeði geriye doðru patladý ve kralýn baþparmaðý koptu. Durumu gören arkadaþý her zamanki sözünü söyledi: "Bunda da bir hayýr var!" Kral acý ve öfkeyle baðýrdý: "Bunda hayýr filan yok! Görmüyor musun, parmaðým koptu?" Ve sonra da kýzgýnlýðý geçmediði için arkadaþýný zindana attýrdý. Bir yýl kadar sonra, kral insan yiyen kabilelerin yaþadýðý ve aslýnda uzak durmasý gereken bir bölgede birkaç adamýyla birlikte avlanýyordu. Yamyamlar onlarý ele geçirdiler ve köylerine götürdüler. Ellerini, ayaklarýný baðladýlar ve köyün meydanýna odun yýðdýlar. Sonra da odunlarýn ortasýna diktikleri direklere baðladýlar. Tam odunlarý tutuþturmaya geliyorlardý ki, kralýn baþparmaðýnýn olmadýðýný farkettiler. Bu kabile, batýl inançlarý nedeniyle uzuvlarýndan biri eksik olan insanlarý yemiyordu. Böyle bir insaný yedikleri takdirde baþlarýna kötü olaylar geleceðine inanýyorlardý. Bu korkuyla, kralý çözdüler ve salýverdiler. Diðer adamlarý ise piþirip yediler. Sarayýna döndüðünde, kurtuluþunun kopuk parmaðý sayesinde gerçekleþtiðini anlayan kral, onca yýllýk arkadaþýna reva gördüðü muameleden dolayý piþman oldu. Hemen zindana koþtu ve zindandan çýkardýðý arkadaþýna baþýndan geçenleri bir bir anlattý. "Haklýymýþsýn!" dedi. "Parmaðýmýn kopmasýnda gerçekten de bir hayýr varmýþ. Ýþte bu yüzden, seni bu kadar uzun süre zindanda tuttuðum için özür diliyorum.Yaptýðým çok haksýz ve kötü bir þeydi." "Hayýr" diye karþýlýk verdi arkadaþý. "Bunda da bir hayýr var." "Ne diyorsun Allah aþkýna?" diye hayretle baðýrdý kral. "Bir arkadaþýmý bir yýl boyunca zindanda tutmanýn neresinde hayýr olabilir." "Düþünsene, ben zindanda olmasaydým, seninle birlikte avda olurdum, deðil mi? Ve sonrasýný düþünsene!!!..."
