Aþk, suç ve günahla birlikte anýlamaz. Cinayet iþlemeyi, yuva yýkmayý gerektirmez. Çünkü aþk özünde masumdur ve kimse aþýk olduðu için de suçlanamaz. Fakat aþký bahane ederek iþlenen suçlarýn, günahlarýn, aþk üzerinden geçinmenin de izahý yoktur. Modern zamanlarda insana ait birçok deðerin kaybolduðunu zannediyorduk. Meðer yanýlmýþýz! Baksanýza, etrafýmýzda ne kadar çok seven, aþýk olan varmýþ! Dergilerde, gazetelerde, televizyonlarda, her yerde sevgiden söz ediliyor. Ama ne sevgi! Yolda kavgaya tutuþmuþ bir genç çifte rastladým, birbirlerine hakaret ederken; “Ama aþkým, sen de þöyle þeyler yaptýn!” diye baðýrýyorlardý. Kavgalarýný ciddiye alýp hiç üzülmedim, çünkü birbirlerine aþýk görünüyorlardý! Yalan, þov ve ticaret Seçme aþk hikâyeleri, þiirler, aþka dair sözler bolca kitap olarak piyasaya sürülürken, tekstil sektörü de bu malzemeyi yerli yerince kullanýyor; “Seni Seviyorum”, “Aþkým”, “Caným Benim” gibi ifadeler battaniyeden köþe yastýðýna, havludan çamaþýra kadar pek çok eþyada bir motif, bir süsleme olarak yerini alýyor. Gençler, belki yaþlarý gereði bu hususta oldukça hýzlýlar. Aþýk katalogu, sevgili albümü oluþturmak genç kýzlar arasýnda moda. Sonra kimin aþýðý onun için en akýl almaz iþleri, davranýþlarý göze alýyor diyerek sevgili yarýþtýrmak, genç kýz sohbetlerinin en bol ve ucuz malzemesini teþkil ediyor. Delikanlýlýk raconunda ise durum daha farklý. Ekseriyetle duvarlara, banklara yazý yazma yöntemini kullanýyorlar. Okul civarlarýndaki parklar bu iþler için en uygun mekanlar. Duygularýna saldýrganlýðýn eþlik ettiði kolayca görülebiliyor. Erkekler daha ziyade gerilim hissederler, çünkü onlarýn aþký yaþayabilmeleri için maddiyat gerekir. Aradýklarý “ucuz” aþký bulma umuduyla sürüler halinde dolanýp dururlar. Ergenlik çaðlarýný bu hususta bol deneyimli geçirmiþ orta yaþ kuþaðýnýn yeni tercihleri ise yasak aþklar doðrultusundadýr. Evli, çoluk çocuk sahibi olsalar bile... Evlilik aþký öldürür derler. Ama bunun hemen ardýndan hayatýn özü aþktýr, aþksýz yaþanmaz diyerek evde ölmüþ olan aþký yasak bir iliþkide filizlendirmeyi marifet addederler. Ortam çarpýk iliþkiler için öyle müsait ki... Hem kadýn, hem erkek için. Yazýlý ve görsel medya da öylesine acýmasýz ve vurdumduymaz ki, toplumu önce tahrik eder, sonra haber toplamak için peþine düþer. Aþk adýna, sevgi adýna yaþanmýþ bütün sevgisizliklerden geçimini saðlar. Ancak ve ancak manevi deðerlere baðlý güçlü iradeler böyle tuzaklardan uzak durmayý baþarabilirler. Buraya kadar yazýlanlar arasýna “aþk” sözcüðünü serpiþtirirken, aþkýn özüne karþý bir suç iþlendiðinin farkýndayýz. Tüm bunlar aþkla ilgili olamazlar. Suçlarýn-günahlarýn aþk yüzünden iþlenmesi hiç inandýrýcý deðil.Cinayet aþký On beþinde bir genç kýz, her gün buluþabildiði, istediði zaman görüþebildiði, sürekli mesajlaþabildiði halde sevgilisine; “Seninle kavuþmama engel oluyorlar, gel benim ailemi katlet!” diyorsa burada bir tutarsýzlýk yok mu? Böyle bir cinayeti gözünü kýrpmadan iþleyebilen bir gencin haleti ruhiyesini de iyi analiz etmek gerekir. Gençler sevgisiz yetiþtiriliyor gibi ‘ithal’ bir psikolojik açýklamayla aileleri zan altýnda býrakarak sorunun üzerini örtmek, bilimin acizliðinden baþka bir anlama gelemez. Samimiyetle inanýyorum ki her iki aile de evlatlarýný can-ý gönülden seviyorlardý, ana-babadan biri sevmese de diðeri mutlaka seviyordu. Nitekim genç kýz sevgilisine diyor ki; “Annemi ben öldüremem onu sen öldür!” Bu söz bence çok manidar, çünkü anne ile kýz arasýnda duygusal bir bað mevcuttu ve kýz annesine kýymayý göze alamamýþtý! Seven hiç sevdiðine kýyabilir mi? Böyle olaylara tanýk olunduðunda insan; “Allah muhafaza, evlad-ý iyalimiz ya günün birinde aþýk olursa!” diye endiþeye kapýlýyor Manevi kaynaklarý kurutulmuþ bir neslin dramýna þahit olmaktayýz. Dehþetin, þiddetin, sevgi ile nasýl bir baðý bulunabilir? Ahlâk ve vicdan geliþiminde büyük bir eksiklik var. Özellikle gençler patlamaya hazýr bomba gibiler. Onlar bize, topluma çok kýzýyor. Onun içindir ki gýcýr gýcýr okul sýralarýný üç-beþ günde kazýyarak delik deþik ediyorlar. Park lambalarýný niþan tahtasý olarak kullanýyorlar. Herkesin göreceði yerlere yüz kýzartýcý yazýlar yazýyorlar. Gürültülü müzikleriyle çýlgýnca araba sürerek birilerine meydan okuyorlar. Beðenmediðimiz þekilde giyinip sinir bozucu konuþmalar yapýyorlar. Hani küçük çocuklar annelerinin kendileriyle ilgilenmelerini istediðinde genellikle onlarýn tepki göstereceði davranýþlarda bulunurlar ya, iþte gençliðin de hali bu. Her hal ve hareketleriyle kendilerine ilgi gösterilmesini bekliyorlar. Ama önlerine yeni sýnavlar konularak, otuz yaþýna kadar okullarda süründürülerek deðil! Yabancý aþý tutmuyor Aslýnda gençlik sanýldýðýndan daha zor durumda. Onlar ailelerinin verdiði veya vermek istediði deðerler ile dýþ dünya dediðimiz ortam arasýnda sýkýþmýþ durumdalar. Üstelik pek çok aile de kendi ayaklarý üzerinde durmakta güçlük çekiyor. Günün birinde dindar sayýlabilecek bir anne, kýzýný psikolojik danýþmaya getirmiþti. Filiz gibi güzel, haným hanýmcýk ve iyi bir üniversite bitirmiþ genç kýzýmýzýn sorunu evleneceði kiþinin kim olacaðýna karar verememesiydi. Dahadoðrusu görücü usulü ile evlenmek istemiyordu, çünkü arkadaþ çevresi bunu gerektiriyordu. Kendisi arkadaþlýk ederek, evleneceði kiþiyi tanýmak istiyor, ancak çýktýðý kiþiler ondan evlilik öncesi olmamasý gereken türden tavizlerde bulunmasýný bekliyorlardý. Genç kýzýn vicdaný buna izin vermediðinde soðukluk ve samimiyetsizlikle itham edilerek terk ediliyordu. Biriyle evlenmeye karar verdiðinde de, düðüne bir hafta kala damat adayý genç kýzýn en yakýn arkadaþýyla birlikte ortadan kaybolmuþtu. Sular bulanýk... Toplumca, ailemizin geleceði soru iþaretleriyle dolu. Eðitim ve terbiye sistemimize Batý’dan adapte edilmeye çalýþýlan aykýrý deðerler iþleri daha da karmaþýk hale sokuyor. Bir kasabada yeni moda olan bir salon düðününde iki genç kýz erkek arkadaþlarý veya kavalyeleri olmadýðý için kýz kýza dans etmiþlerdi. Sonra bazý arkadaþlarý onlarla o kadar alay etmiþlerdi ki, bu genç kýzlar da erkek arkadaþa izin vermeyen aileleri ile büyük çatýþmalar yaþadýlar. Neredeyse flört etmeyenin cinsiyetinde bir kusur aranacak! Biz kendi penceremizden bakarken doðrularýmýzdan eminiz ama onlar bocalýyorlar. Hoþgörü kavramýna sýðýnmadan, bu kavramýmýzý da týpký aþk gibi yozlaþtýrmadan bir kez daha çocuklarýmýzýn iliþkilerini, aþklarýný mercek altýna almamýz gerekiyor. Elbette herkes gençliðinde neler yaþadýðýný göz önünde bulundurmalý, fakat bu durum evlatlarýmýzý tabiri caizse ipsiz býrakmamýzý gerektirmez. Çocuklarýmýzý sevmek, onlarýn tüm davranýþlarýný onaylamak veya hiç ilgilenmemek deðildir. Aileler iþin içinden çýkamayýnca okullarýn rehber öðretmenlerinden medet umuyorlar, onlar da “Aileler yanlýþ yaparsa biz nasýl düzeltelim!” diyorlar. Biliyorsunuz ki gençlik psikolojisinde gencin arkadaþlarý tarafýndan kabulü çok önem taþýr. Onlarýn kimlerle arkadaþlýk ettiklerinden mutlaka haberdar olun. Aþýk olduklarýnda onlar sizinle bunu paylaþabilsinler, bazen hislerin de þekillendirilmesi gerekir. Onlarýn atýl enerjilerini saðlýklý sahalara yönlendirecek zemin oluþturun. Eyvah demeden önce Ýþinizi gücünüzü býrakýp lütfen çocuklarýnýzla ilgilenin. Mesela duyuyorum, çocuklarý parka, sokaða býrakýp hizmete sohbete giden anneler oluyormuþ! Bana gönül koymasýnlar; bu þartlarda yapýlan hizmetin kimseye faydasý olmaz. Kendinizi avutmak için, onlarýn sorumluluðundan kaçmak için, bunlarý bahane etmeyin. Peki okullarda neler oluyor? Ýnanýlmasý güç ama birinci sýnýf öðrencileri teneffüslerde aþk ve sevgili konuþuyorlar. Çocuklarýn bunda hiç suçu yok. Eskiden hep yabancý dizileri suçlardýk, ama þimdi yerli ve çocuk dizileri bu mevzuyu o kadar körüklüyorlar ki, sevgilisi olmayan ufaklýklar eksiklik kompleksine kapýlýyor. Maalesef eðitimcilerimiz de bu konuda oldukça duyarsýzlar. RTÜK ya da ilgili resmi makam her kimse, o da bir þey yapmýyor. Çocukluk on altý yaþa kadardýr ve çocuklukta yaþananlar onlarýn psikolojisini ve fizyolojisini tahminlerin daha da üzerinde etkilemektedir. Güya aþký konu alan cinsel içeriði bol programlarýn çocuklar üzerinde erken olgunlaþtýrýcý etkisi olduðu bilimsel olarak doðrulanmaktadýr. Bunun içindir ki þehirlerde büluða erme yaþý gittikçe küçülmektedir.Medya ve özellikle televizyon baþrolü oynamakla birlikte vakýanýn yegâne sorumlusu deðiller. Modacýlardan, duyarsýz eðitimcilerden, yabancý literatür okumaktan kendi kültürüne yabancýlaþan bilim adamlarýndan, nefse göre fetva veren din adamlarýndan baþlayýn da, daha birçok kesimin vebali ve sorumluluðu var. Ýnsanýn aklýna þu geliyor: Belki kötülük tükete tükete bir gün kendini bitirir, gençler noktayý koyar, yeter artýk derler. Yok sizi evlendireceðiz, yok þöhret yapacaðýz, yok zengin edeceðiz diyen ve adeta insanlýkla alay eden müesseseler lale devirlerini bitirirler. Sonunun uçurum olduðunu ve birçok arkadaþýnýn bu uçuruma yuvarlandýðýna þahit olan gençlik artýk bu yemleri yutmaz. Ýnsanlar sevmeye de sevilmeye de layýklar. Zaten kainatýn özü sevgi ve muhabbet deðil midir? Sevgi, aþk, içinde hüzün olsa bile kutsaldýr, bir ilâhi tecellidir. Gönüllere böyle bir mücevher kýrýntýsý düþtüðünde bizi gerçek sevgiliye götürecek yolda þeytanî tuzaklara düþmemek için dikkatli olmak, gençlerin de elinden tutmak gerekir. Aþký cinayetle hýyanetle birlikte zikredip gerçeði gizleyenlere, zümre-i zinayý sevgi yumaklarý olarak tanýtanlara kalpler buðz etmeli; gençlere destek vermek adýna buðz edilmeli. Kirli ellerini çeksinler artýk. Sevgiyi ticaretlerine malzeme yapmasýnlar. Çünkü ona kendilerinin de ihtiyacý olacak.
