Bir gün adamýn biri sýcak kumlarda yürürken deve satan bir yer görmüþ: Þurdaki deveyi bana versene! demiþ. Adam hemen deveyi vermiþ. Deveyi satýn alan adam: Bu deve nasýl gider ve nasýl durur? diye sormuþ. Deveyi veren adam: Oh beh deyince yavaþ yürür, oh oh deyince koþar, amin deyincede durur demiþ. Adam yola çýkmýþ. Deveye binmiþ. Oh Beh demiþ. Yavaþ yavaþ yürümekten usanan adam oh oh demiþ. Deve hýzla koþarken adam coþtukça coþmuþ. Sonra bir uçurum görmüþ. Telaþtan ne diyeceðini unutan adam sonunun geleceðini anlamýþ. Hemen son duasýný etmiþ. Dua bitmiþ, amin demiþ. Deve zýnk diye durmuþ. Adam rahatlamýþ. Sevinçten her þeyi unutan adam yanlýþlýkla oh beh demiþ.
