EVLÝLÝÐÝN BÖYLESÝ Nasrettin Hoca evlen meye niyetlenir. Eþ- dost bir hatuncaðýzý öve öve göklere çýka rýrlar.
Þöyle huylu! Böyle soylu! — Dünyalar güzeli... Hoca'nýn gönlünü çelerler.
Evlenirler. Zifaf gecesi yüz görümlüðünü veren Ho ca, gelinin duvaðýný kaldýrýr. Aman Allah'ým! Çirkin bir gelin.
Gelin haným, kocasýna sadakatini göstermek için:
— Hoca efendi, akrabalarýndan kime görüneyim, ki me görünmeyeyim? diye sorar.
Hoca þaþkýn:
— Aman hatun, bana görünme de kime görünürsen görün... der.
|