Birgün Viyana´da bir Avusturya´lý arkadaþým bir Türk`ün arabasýna binmiþ. Yolda ilerlemeye baþlamýþlar. Lambalara gelince ýþýk kýrmýzý olmasýna raðmen bizim Türk gaza basýp geçmiþ. Avusturya`lý þaþkýn bir edayla : - Kýrmýzý ýþýkta niye geçtin. Bizimki kendinden emin bir ifadeyle: - Ben Türk´üm. Yola devam etmiþler ve karþýlarýna yine kýrmýzý ýþýk gelmiþ, durmaksýzýn devam etmiþ. Avusturya`lý birazda alaylý bir ifadeyle: - Niye kýrmýzýda geçtin. Bizimki ayný emin ifadelerle: - Ben Türk`üm. Yola devam etmiþler, epeyce bir yol aldýktan sonra yine lambalara yaklaþmýþlar, ve ýþýklarda yeþilmiþ. Bizim þöför durmuþ. Avusturya`lý arkadaþý: - Yahu niye durdun, devam etsene. Bizim Türk korkak bir sesle: Bir TÜRK GEÇEBÝLÝR!!!
