Cafer komadadýr. Yanýnda ise karýsý... Cafer'in gözleri nemli, kýsýk sesiyle karýsýna doðru bakar ve konuþmaya baþlar:
- "Ýlk iþten kovulduðum zaman yanýmda idin. Ýflas ettiðim gün oradaydýn. Vurulduðum zaman ilk gözümü açtýðýmda seni gördüm. Trafik kazasý geçirdiðimde hastanede hep baþucumdaydýn... Karýsý takdir edilmenin mutluluðunda tabi.
- "Þimdi komadayým yine baþucumdasýn. Sonunda anladým ama, çok geç oldu; yahu sen ne uðursuz karýsýn"
|
