Anaokulunun son günü küçük öðrenciler öðretmenlerine hediye verdikleri bir parti duzenler. Çiçekcinin oðlu öðretmene bir hediye paketi uzatýr. Öðretmen paketi yavaþça sallar eliyle tartar ve - Sanýrým bu bir buket çiçek..? - Doðru.. Nerden bildiniz öðretmenim ?? - Þey, tahmin ettim..
Sýradaki öðrenci þekercinin kýzýdýr. O da öðretmene bir hediye verir. Öðretmen gülümseyerek paketi alýr, eliyle tartar ve hafifçe sallar: - Sanýrým bu bir kutu çikolata.. - Aaa, nerden bildiniz öðretmenim ?? - Þey, bir tahmin sadece. Nasýlsa tuttu iþte..
Bir sonraki hediye TEKEL bayisinin oðlundan gelir. Öðretmen paketi alýr ama alttan küçük bir sýzýntý vardýr. Paketi tutarken parmaðý ýslanan öðretmen yavaþça parmaðýný diline sürer: - Bu þarap olabilir mi ? - Hayýr öðretmenim !! …diye baðýrýr çocuk heyecanla. Öðretmen tekrar sýzan yerden bir damlayý parmaðýyla alýp tadýna bakar: - Þampanya öyleyse...? Daha da heyecanlanan çocuk .. - HAYIR öðretmenim !! Öðretmen sýzýntýnýn bir daha tadýna bakar: - Tamam.. Pes ediyorum, bilemeyeceðim. Nedir bu ?? Çocuk neþeyle haykýrýr: - Bir köpek yavrusu !..?
