Bir gün Nasreddin Hoca ve arkadaþlarý iddiaya tutuþmuþlar. Eðer Hoca karanlýk ve soðuk bir gecede, sabaha kadar köy meydanýnda bekleyebilirse arkadaþlarý ona güzel bir ziyafet çekecekmiþ. Þayet bunu beceremezse o, arkadaþlarýna ziyafet çekecek. Kararlaþtýrýlan gün Hoca meydanýn ortasýnda, sabaha kadar tir, tir titreyerek beklemiþ. Sonra yanýna gelenlere : - Tamam demiþ. Ýddiayý kazandým. - Ne oldu ne yaptýn demiþler. - Bekledim sabaha kadar demiþ. - Hayýr demiþler. Sen uzaktaki bir mum ýþýðý ile ýsýnmýþsýn. Ýddiayý kaybettin! Ziyafetimizi hazýrla. Hoca çaresiz kabul etmiþ. Ziyafet vakti kocaman bir kazanýn altýna minicik bir mum koymuþ. Güya yemek piþirecek. - Ne yapýyorsun? demiþler. Kýs, kýs gülerek cevap vermiþ : - Bu mum sýcaðýyla size yemek piþireceðim arkadaþlar. Uzaktaki bir mum ýþýðýyla ben nasýl ýsýndýysam, bu kazandaki yemek de öyle piþecek!...
|