|
Kategorilendirilmemiþ fýkralar |
Hiiç
Adam günün yorðunluðu üzerinde, periþan bir vaziyette ÝETT duraðýnda otobüs beklemektedir. Nihayet uzun bir zaman sonra beklediði güzerðahýn aracý gelir ve biletini attýktan sonra arka taraflara doðru ilerlemeye baþlar. Bir-iki adým ilerisindeki çift kiþilik koltuðun boþ olanýna doðru ilerler, tam oturacaðý sýrada engelleyici bir ses tonu onu durdurur;
- ''Buraya oturamazsýn! Ben kimim biliyor musun?''.
- ''Kim olduðunuzu bilmeli miyim?''.
- ''Ben Yrd. Doç. falan kiþiyim''.
- ''Evet?''
- ''Benim gibi kýdemli birinin yanýna oturamazsýn!''.
- ''Size bir soru sormak istiyorum, Siz Yrd. Doçentlik ünvanýnýzdan sonra ne olacaksýnýz?''.
- ''Doçent''.
- ''Peki sonra''.
- ''Þayet baþýmýza bir þey gelmezse Profesör''.
- ''Daha sonra''.
- ''Belki zor ama, Ordünaryus Profesör''.
- ''Evet... Peki bu dereceden sonra?''.
- ''Hiiç''...
- ''Ben þimdiden hiçim lütfen müsade edin yanýnýza oturayým''...
www.bluesash.net
|
|